W poprzednim artykule omówiliśmy teorię „lekcji” oraz perspektywę osoby A. W tym artykule omówimy to, jak relacja A=B wygląda od strony osoby B.

 

Dla osoby B ta relacja jest również bardzo ważna. A to znaczy, że od tej relacji zależy dużo z tego co jest dla B ważne. Jest to też relacja, którą B nie może opuścić bez bardzo dużych strat po swojej stronie. Takie sytuacje nazywamy „pułapkami rozwojowymi”. Zmuszają nas bowiem do podjęcia działań, których sami i dobrowolnie nigdy byśmy nie podjęli. W tym sensie są bardzo pożyteczne rozwojowo. Pojawiają się bowiem tam, gdzie mamy za mało mądrości, siły i techniki do chętnego zajęcia się tym, co warto w sobie zmienić.

 

Dla osoby B relacja z A jest:

• Bardzo ważna – Wr100%
• Bardzo trudna – jakość relacji od strony A wynosi zaledwie 30%  – Jr30%. To jest wynik poniżej szkolnej dwójki!

 

Przyjrzyjmy się teraz lekcjom, które relacja A=B niesie stronie B.

Lekcje osoby B:

• życzliwy 35% wszystkich lekcji

Osoba B ma zdecydowanie za mało życzliwości w relacji z A. Lej lekcja polega na tym by zauważać to co dobre w tej relacji, komunikować to, cieszyć się tym i korzystać z tego. Obecnie 95% komunikatów wysyłanych przez B dotyczy negatywów. To generuje dużą część problemów, które w tej relacji występują.

• infantylny 55% wszystkich lekcji

Osoba B prezentuje duży pakiet myślenia, uczuć i zachowań, które nie odpowiadają ani jej wiekowi ani jej roli. W tej relacji ujawniają się stare i nierozwiązane problemy z dzieciństwa B. B i tak musi je w końcu rozwiązać. Jednak relacja z A nie jest do tego najlepsza.

• żarłoczny 10% wszystkich lekcji

Osoba B chce więcej i więcej. Przekracza granice A. Bez pytania bierze to, na co nie ma zgody A. Nie dotrzymuje też zobowiązań i umów. Jeśli, w takiej sprawie, dochodzi do konfrontacji B swobodnie reinterpretuje sens umowy.

 

Zestawienie obu zestawów lekcji dla A i dla B umieściliśmy w tabeli poniżej.

Jeśli osoba B odrobi powyższe lekcje to jakość jej relacji z A wzrośnie z Jr30% na 95%. Słowem będzie wtedy miała w pełni wartościową, korzystną relację zamiast relacji bolesnej i bardzo trudnej. Kłopot polega jednak na tym, że pracuję w ramach Zaawansowanych Programów Osiągnięć z osobą A i ona już rozumie dynamikę tego związku oraz związane z tym potrzeby rozwojowe. Osoba B nie współpracuje, jest z nią trudno rozmawiać na ten temat. I (na razie przynajmniej) nie ma mowy o tym by zechciała się tej relacji przyjrzeć na tyle by zrozumieć jej rzeczywiste uwarunkowania. Dlatego mój klient (A) pracuje nad swoją wygodą i skutecznością tej relacji samodzielnie.

 

Można się samodzielnie:

• wyswobodzić z trudnych uwikłań relacji
• wyraźnie zwiększyć skuteczność własnego oddziaływania na drugą osobę.

Do tego nie potrzebujemy ani współpracy tej drugiej osoby ani nawet jej wiedzy o tym co robimy.

 

Tak więc obie strony mają swoje lekcje do odrobienia. Ponieważ lekcje te nie są łatwe to najchętniej by uniknęły ich odrabiania. Jednak relacja schwyciła ich w pułapkę i trzyma w dużej niewygodzie. Ta niewygoda stwarza silną motywację do zmiany. Jest to jednak motywacja powstała z przymusu. Jest oczywiście lepiej, kiedy ludzie rozwijają swoje możliwości dlatego bo chcą. Jeśli jednak nie chcą to prędzej czy później napotkają na sytuację, która ich do tego zmusi.

 

Chętnych los prowadzi.

Niechętnych wlecze.

                                                                  Seneka Starszy